Yeni yazıları kaçırmamak için abone ol
Bloguma ilk kez bir konuk yazar alıyorum ve bu ilki de Ela Yazılar isimli blogun sahibi Sibel Aflazi ile gerçekleştiriyorum:
“Belki de kalemin dilinden anlamıyoruz. Ne istediğimizi o yüzden anlatamıyoruz kalemle. Anlamıyoruz. Gürültü gibi geliyor yazılanlar. Herkes kendi dilini yaratsa o şekilde derdini anlatabildiğini düşünür mü? O halde birbirimizle nasıl anlaşacağız? Herkesin anlayabileceği tek dil var belki fakat bu tek dil ile herkes derdini anlatabilir mi? O halde iki insanın birbirini mükemmel düzeyde anlayabilmesi mümkün değil; anlaşabilmesi de öyle. Anlaşmak, bir noktaya kadar mümkündür. Sonrasında anlaştığımızı sandığımız konularda birkaç yerleşmeyen nokta bulmaya başlarız ya da farkına varırız.
Kendini anlatamayan insan aslında kendini tam olarak anlamıyor demektir. Hem kendini anlamamaktadır hem de kalemin dilini anlayamamaktadır. Sözcükler kalemden akarken, düşünceleri aktarır. Eğer düşünceler akarken onlara müdahale edersen, kaleme de müdahale etmiş olursun ki, o zaman sadece kulağı okşayan fakat zihne hitap etmeyen cümleler çıkar ortaya.
Cümlelere müdahale etmek, kalemi yalancı yerine koymak gibi bir şeydir. Çünkü emin olun ki kalem, her zaman için sizden daha dürüsttür.”
Sibel Aflazi – ElaYazılar.com
