Bazen uzaklaşmalı insan her şeyden.
Kırdıklarını, kırıldıklarını unutmaya çalışmalı.
Ortalarda görünmeden, sesini çıkarmadan…
Sadece iç sesini dinleyerek ve bir süre bu sedaya izin vererek…
Sonra bulmalı içindeki çatlakları ve çatlatanları.
Usulca kapandıklarını görmeli ya da görmeyi ümit etmeli.
Kendi içinde oturabileceğini anlayana dek…
Fotoğraf: arwen